TAALIF FAOLIYATIDA MANZUM ASARLARNI AFZAL KO’RILISHINING ASOSIY SABALARI YOD OLISHNING OSONLIGI)
Abstract
Yodlash inson ongining tarbiyaviy bosqichiga qarab farqlanadi. Odatda, yoshlikda yodlash birinchi o’ringa chiqadi va tushunish qobiliyati ikkinchi o’rinda turadi. Bu holat yoshning ulg’ayishi bilan o’zgaradi, yodlash qobiliyati zaiflashadi va tushunish qobiliyati ustunlik qiladi. Yoshlikda yodlashning oson kechishi insonni kelajakda chuqurroq anglashga va bu bilimlardan osonroq foydalanishiga olib keladi. Garchi munkar hisoblansa-da, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga nisbat berilgan: “Yosh bolaning yod olishi toshga o’yilgan naqsh kabidir. Keksa odamning yod olishi suvga yozishga o‘xshaydi”, degan rivoyat va Alqamaning (vaf. 62/682) “Yoshligimda yod olgan hamma narsani xuddi qog‘ozga qaragandek eslayman” degan so‘zlari kichik yoshda yodlashning ahamiyatini eng chiroyli shaklda ifodalaydi.
References
1. Eren Pilgir. (2020). Kıraat edebiyatında ve tedrisatında manzum eser geleneği: Hırzul-emani örneği. Istanbul.
2. Qosim Nosir Husayn. (2013). Devonul manzumat ash-shiri at-ta’limiyya fi tarkibi ilmil fiqh. Majalla Diyoliy. 58, 626-b.
3. Xatib Bag’dodiy. (1991). Al-Hass ala hifzil hadis. Qohira. 160-b.
4. Abdulloh ibn Muslim ibn Qutayba. (1925). Uyunull axbor. Dorul kutubil Misriyya. II j. 122-b.
5. Abu Amr Usmon bin Said add-Doniy. (2016). At-Taysirfi qiroatis sab’. Damashq: Doru Ibn Kasir. 164-b.
6. Abu Tohir Ismoil bin Xalaf bin Said as-Sarakusti. (1986). Al-Unvon fi qiroatis sab’. Bayrut: Olamul kutub.
7. Ibn Jazariy. (2019). An-Nashr fil qiroatil ashr. Damashq: Dorul G’avsoniy. I j. 260-b.
